چیزی که ذهن خیلی ها رو مشغول کرده اینه که چرا نمی تونند به نفسشون غلبه پیدا کنند و مدام توبه هاشون رو می شکنند .با اینکه در پستهای قبلی هم در این مورد مطالبی گفتیم ولی به علت اهمیت موضوع دوباره در موردش صحبت می کنیم:

اولین قدم در مقابله با نفس این هست که خودمان واقعا و از ته دل بخواهیم که گناه نکنیم،یعنی با هر بار گناه از ته دل غمگین شویم و تصمیم قطعی برای

ترک آن بگیریم.

دومین قدم این است که از خود خداوند بخواهیم که به ما کمک کند و مورد لطف خود قرار دهد. چون تمام این توبه ها توفیق پروردگار می باشد تا توفیقش را نصیب کسی نکند هیچ فردی نمی تواند ایمانش را قوی تر کند. برای این که دعایتان بهتر درگیر شود باید خودتان را به خداوند نشان دهید یعنی ممکن است امتحانات کوچکی در این راه از طرف خداوند از شما گرفته شود که معلوم شود واقعا دوست دارید به طرفش بروید یا نه فقط حرف می زنید ؟

پس  مراقب این امتحانات به ظاهر کوچک باشید تا خودتان را به معبود خویش نشان دهید.

سومین قدم برای این که بخواهیم ایمانمان قوی تر شود و اراده ی بهتری در مقابل نفس و شیطان داشته باشیم این است که بنده ی محض خداوند باشیم یا اگر نیستیم کم کم سعی کنیم که بنده ی بی چون و چرا باشیم یعنی علت اعمالی که خداوند بر ما واجب نموده را نخواهیم و فقط حرف او را بی هیچ سوالی گوش دهیم. به طور مثال اگر به ما گفته شده که نماز بخوانیم مقابله نکنیم که چرا بخوانم؟ چه تاثیری روی من دارد؟ من که نمی فهمم چه می خوانم! و هزاران اما و اگر دیگر. یا وقتی گفته شده که موسیقی حرام گوش نکنیم مدام نگوییم چرا؟ مگر چه می شود؟ روی من که تاثیری ندارد.

البته منظورم این نیست که تحقیق نکنیم ، بلکه اول انجام بدهیم بدون چون و چرا سپس در عین حال به دنبال تحقیق هم برویم. مثلا در کتابی خواندم که موسیقی حرام اگر در ظاهر هم اثری نداشته باشد به مرور زمان روی اراده ی افراد در برابر گناه تاثیرگذار است. بهتر است امتحان کنیم یعنی اگر قصد قوی تر کردن اراده و ایمانمان را داریم مدتی موسیقی حرام را کنار بگذاریم تا ببینیم چه تاثیری روی ما می گذارد. امتحانش که ضرر ندارد!

آخرین قدم هم این است که پس از انجام واجبات به دنبال مستحبات هم برویم که به ما بسیار کمک می کنند مثلا در حکمت روزه گفته شده که به تقویت اراده در برابر گناه بسیار کمک می کند به همین خاطر بعضی افراد برای تقویت اراده به خصوص در مقابل شهوات روزه های مستحبی می گیرند چون روزه تقوا را در افراد زیاد می کند. پس از گذشتن از مراحل بالا انسان به مرحله ای می رسد که به خداوند علاقمندتر می شود و دوست دارد مدام اعمالی را انجام دهد که خود را به او نزدیکتر کند .به امید روزی که همه ی ما به این مرحله ی زیبا برسیم.

ماه رجب است یعنی ماه نزدیک شدن به خدا