امشب چراغ شب هایم خاموش است . مهتاب شبانه امئ به خواب رفته و چشمه چشمانم پر ازاشک دل تنگی است .

در کوچه باغ بی کسی باز دل تنگم . دل تنگ تو می دانم که خواهی آمد .

از پشت ثانیه های به بلوغ رسیده دعا و از بطن لحظه های ترک خورده انتظار در هوای دل ها جاری خواهی شد و خواهی آمد تا ستاره ای شوی بر شب های

بی کسیمان . مهدی جان تو امید همه انتظار های این همه عاشق در طول طول زمانی .

قرن هاست که در شب های جمعه به ادعای کمیل فانوس جاده ای را روشن می کنیم .

که می دانیم تو از آن خواهی گذشت . هر صبح جمعه به ادعای پرسوز ندبه زجر چشم های پنهانمان را به سکوت ، جاده بی عبورت هدیه می دهیم و باز منتظر

می شویم تا تو سر انجام حضورت را به درازای شب یلدا تفسیر کنی .

اللهم عجل لولیک الفرج

طاهره قنبر پور