آن مرد الهی با آن که به عبادت ، مجاهدت ، ریاضت ، زیارت و اعتکاف در مکان های مقدس ، سخت مداومت و مراقبت داشت ، ولی خود او می فرمود :

روح همه این اعمال خدمت خالصانه به سادات و فرزندان فاطمه زهرا است و بدون آن ، اینگونه اعمال ، چون جسمی بی جان است و اثری ندارد .

آن عالم ربانی و عارف صمدانی در واپسین دم زندگی اش ، پسرش را چنین وصیت و سفارش می نمود :

1 - نماز های یومیه خود را در اول وقت آنها به جای آر .

2- در انجام نیاز های مردم ، هر قدر می توانی بکوش و هرگز نیاندیش که فلان کار بزرگ از من ساخته نیست .

زیرا اگر بنده خدا در راه حق گام بردارد ، خداوند نیز او را یاری خواهد کرد .

3 - سادات را بسیار گرامی و محترم شمار و هر چه داری در راه ایشان صرف کن و از فقر و درویشی در این کار پروا نکن .

4 - از سحر خیزی و نماز شب غفلت مکن و تقوا و پرهیز را پیشه خود ساز .