طاووس از نظر امام علی ( ع)
طاووس چون خود بینی نازنده راه می رود و به دم و پر های خویش می نگرد و از زیبایی پوششی که بر تن دارد و طوق
ها که بر سر و گردن ، قهقه سر می دهد چون نگاهش به پاهای خود می افتد فریادی بر می آورد که گویی گریان است
و آوازی می خواند که می پنداری کمک می خواهد . فریادش گواهی است راست بر اندوهی که دارد .
نهج البلاغه خطبه 165