حسین جان،

مهدی ام ، مهدی خسته

دلم از بی وفایی ها شکسته

حسین جان ،

کاش من جای تو بودم

چو یارانت بودم ، گرد وجودت

شما گفتی ولی آنها نرفتند

مرا یاران همه ، یک یک برفتند

حسین جان ،

سالها در انتظارم

هنوز حسرت به یاران تو دارم

حسین جان ، قطعه قطعه جسم اکبر ( ع )

سر افتاده علی اصغر (  ع)

دو کتف خونی و مشک ابوالفضل ( ع )

کنار القمه اشک ابوالفضل ( ع)

صدای ناله جان سوز زهرا ( س )

مزار کودکان در دشت و صحرا

هر آنچه عمه ام زینب کشیده

بود هر صبح و شام در پیش دیده

ز قلبم می زند بیرون شراشره

چه کاری سخت تر از انتظار

حسین جان ، از شما شرمنده هستم

گناه امتم بسته دو دستم

چقدر دیگه بگویم من به امت

دعا باشد کلید قفل غیبت….

حسین جان ، امتم بر تو بگریند

نمی دانند که خود با من چه کردند

هزار و یک صدو هفتادو پنج سال

چه می داند کسی دارم چه احوال

کسی وقت عمل باقی نمی مونه

توی کرب و بلای این زمونه

چقدر تیر گنه سویم زمونه

ندارم زینبی هر حرفم برسونه

شما با آن مصیبت ها که دیدی

به امید ظهورم پر کشیدی

خدا داند چقدر در انتظارم

ز خون یاری چشمم بی قرارم

حسین جان ، کاش بودند عاشقانی

زبانی نه حقیق یاورانی

گناهان را به اشک خود بشویند

ظهورم را بخواهند از خداوند

اگه شیعه وفا می کرد به بیعت

نبود تاخیر روی عصر غیبت

اعظم جلیلی