اعتکاف ،میثاقی است دوباره و عهدی است صد باره و نگاهی است یک باره به عمق نا پیدای عشق.سه روز خود را برای او مخلص کردن ،عشق را در سحر معنا

کردن و روزه را آغاز وصال دانستن.اعتکاف حج کوچکی است در دل،عمره بزرگی است در نفس،قربانگاه زیبایی است در قلب .در مساجد جامع شهر محرم شدن

،سه روز خود را در کنار کوه جبل الرحمه دیدن است.در کلاس عرفان ،مقدمات را چیدن و ذکر من لی غیرک را سرمشق گرفتنو چون مجنون ،نام لیلی گفتن

است.

سه شب بیداری از سوز عشق و بیزاری از دنیا و خود را در زمزم معرفت شستشو دادنمی باشد.بین صفا و مروه راه رفتن ،میان از خئد گذشتن و به خدا رسیدن

است.دوباره بر گرد نامش طواف کردن،پشت مقام ابراهیم ،زمزمه دعا کردن،بر سجاده نیاز ،سفره دل گشودنو در روز آخر تا منی رفتنو عرفات را پشت سر

گذاشتن و منیت را قربانی کردن است.در “اعمال ام داوود"صحبت عاشقانه کردن ودر سجده آخر خوشه استجابت را درو کردن است.

اعتکاف بازدید از معراج قرب الهی است.اگر چه اعتکاف در کتب اعمال در قفسه مستحبات جای دارد،اما در فرهنگ انتظار تصفیه ناخالصی های روحی،با آب توبه

و آه فراق در پالایشگاه  مسجد شرط وصال است.معتکف با ورود به لاله زار مسجد جامع ،پاپوش تمنیات و تعلق را از پای آرزوهایش در می آوردو جلئه های ربانی

را در کوه طئر تفکر به تماشا می نشیند.او در بزم خلوت نشینان از جام های دعا و نماز ،سرشار از شور و شعور می شود.

اعتکاف توقف چند روزه در ایستگاه مسجد جامع است.با زبان روزه در قاموس اهل دل ،حبس کردن کرکس آمال و هوس و سبک بار نمودن مرغ دل استبرای سیر به آفاق و انفس،تا زمانی که کبوتر نفس ،گیر دام تعلق های مادی باشد،پرواز در آسمان کمال برایش مقدر نیست.

کنج کوچک این مسجد ،چه وسعت فراخی در خویش نهفته است!اینک منم که تنها نشسته ام در گوشه ای که جز تو کسی را نمی بینم و جز تو نم خواهم.

اینک منم !که یک سال عصیان و سرکشی و گناه خویش را به آب چشمه عبادت تو ،از پیکر آلوده خویش فرو می ریزم.

باید دانست که در ورای غفلت همه مردمان در خواب فرو رفته کسی هست که از روح خویش در ما دمیده است،در من در تو،و این،همان چیزی است که هرگز

فراموش نباید کرد.

چه شب های سرشاری !چه روزهای لبریزی !اینک سه شب است و سه روز که تنها به تو اندیشیده ام. تنها تو را خوانده ام.

باید حضور را تمرین کنم .جامه ام را به رنگ عدم در آورم،واژه هایم را تطهیر کنم .باید برای خواهش های دلم حکم تخلیه صادر کنم.

فاطمه احمدی